Kruipen over het gras viel nog niet mee! Als Mushi kon vloeken, had hij dat ook zeker gedaan, maar aangezien hij nog niet kon praten, kon hij dit niet doen. Zijn gelige, slijmerige huid, was niet eens een goede camouflage voor op dit gras. Nee, dit was zeker geen handige plek voor hem, maar hij wist niet goed waar hij anders kon heen gaan om eens lekker te gaan slapen. Hij zuchtte en keek om zich heen. Toen hij iets roods met een staart zag liggen, kwam hij nieuwsgierig dichterbij. Hij kroop zo dichtbij mogelijk en bekeek het vreemde object, totdat hij er achterkwam dat het een Digimon was. Tevreden bleef Mushi er even naar kijken. Hij kon het natuurlijk ook wekken, dan had hij misschien weer een vriendje erbij. En trouwens, hij verveelde zich eerlijk gezegd te pletter. Langzaam kwam Mushi dichterbij, zodat er een schaduw over de Digimon viel. Hij was benieuwd of de Digimon wakker zou worden hiervan en zo niet, dan had hij natuurlijk ook nog andere middelen die hij kon gebruiken om de Digimon voor hem wakker te maken!
- Sorry, flut, ik moet echt inkomen -